Ahmet Ümit'in severim ama bu kitabında iyi olduğu kadar masal kitabında olmasını istemediğim yerlerin olduğu, kötü kısımlar var.
Şöyle bir bölüm var: " Ben evimin özlemiyle yanıp tutuşurken, karım demek başka birini bulmuştu. Şaşkınlığım kısa sürede öfkeye dönüştü. Elim kendiliğinden cebimdeki BIÇAĞA uzandı. Bıçağı çıkardım, tam karıma saplayacaktım ki, gözlerini açtı. Yıllardır ÖZLEMİNİ çektiğim kadın korkuyla bana bakıyordu. Ondan nefret ediyordum ama bir türlü bıçağı bedenine SAPLAYAMIYORDUM. NEFRETİM ona duyduğum SEVGİYİ aşamıyordu."
Bu kısım aslında ülkenin özeti. Aslında yetişkinlere bile kötü örnek. Zaten bütün kadın cinayetleri bu düşünceden değil mi? Manşetlerde görüyoruz bazen:" AŞK CİNAYETİ". Sevgi bu değil. Çocuklar, insanlar bunu okumamalı. Nefret de bir duygudur ama bu kontrol edilmeli. İnsanlar bu duyguyu kontrollü dışavurmalı, şiddetle değil.
Ahmet Ümit'in çok güzel romanları var, bence sadece roman yazmalı.. Aşk Köpekliktir kitabında da bu tarz ifadeler vardı, rahatsız ediciydi.. Bence bunlar önemli konular.. Kitabı dikkatli inceleyen bir masal kitabında olmaması gereken başka ifadeler de bulabilir, hepsini yazmıyorum.