Şehîd Namirin
Geride kalacak sevdiklerimiz, ailelerimiz, arkadaşlarımız, kalbi bizimle olanlar, endiseyle sonumuzu bekleyenler bağışlasınlar bizi! Onlarla birlikte kurduğumuz özgürlük hayallerini gerçek kılamadığımız için. Özgür topraklar yerine şehit bedenlerimizi onlara sunacağımız için. Özellikle anneler... Karşısında, bütün insanlığın suçlu olduğu anneler... Onların gözlerini yakan gözyaşına dönüşeceğiz. Ciğerlerini parçalayan, soluyamadıkları nefes, yutkunamadıkları lokma olacağız. Kutlayamadıkları bayram sabahları olacağız. Sokaklarda neşeyle koşuşturan, kirlenen dizlerini kanatan ço-cukları her gördüklerinde, hatıralarımızla tepeden tırnağa acıya kesildiklerinde haykıramadıkları çığlık olacağız. Bağışlasınlar bizi! Belki cenazelerimizi bile bulamayacaklar. Belki bir torbaya konulan kemiklerimizi biz diye alacaklar. Doğurup ömürleriyle yoğurdukları, özenle büyüttükleri çocukların kemiklerini alıp bağırlarına basacak; Kanın bedeli neydi?' diye soru soran ruhlarımızı huzura erdirmeye adayacaklar kendilerini. Ağıda dönüşen hayatlarının ağırlığını hissedeceğiz. Bizimle dertleştiklerinde seslerini duyacak, onlarla birlikte kanayıp duracağız. Avuntu beklemeyen yürekleriyle bizi yeniden yeniden doğuracaklar her gündoğumunda...
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.