Gönderi
12 Eylül döneminde annesiyle birlikte hapishanede olan Barış'ın, tahliye olan ve çok sevdiği İnci'ye yazdığı mektuplardan oluşuyor kitap. Feride Çiçekoğlu'nun hayatından bir kesit. Konusunu uzun uzadıya anlatacak değilim ama her satırda bir çocuk masumiyetinin ve saflığının olması insanı kalbinden vuruyor. Onca kadının ve mahrumiyetin arasında çocukluğunu yaşamaya çalışan (ya da hiç yaşayamayan mi demeliydim?) küçük bir çocuk... Demir parmaklıkların soğukluğu yüzünüze çarparken Barış'ın umut dolu sıcaklığı yüreğinizi ısıtıyor. Söylenecek, yazılacak ne kadar çok söz var bu kitap üzerine! 2022'de maalesef hâlâ yerimizde sayıyoruz bazı konularda. Barış'ın, mektuplarının İnci'ye ulaşacağı konusundaki umudu bize de bulaşsa biraz diyeceğim ama, bilmem ki sadece umut etmekle ne kadar yol alabiliriz? Filmi olan kitaplarda öncelik her zaman kitabı okumaktır benim için. Lezzeti bambaşka, diye düşünüyorum. İlk fırsatta filmi de izleyeceğim. Bu kadar az sayfa ile bu kadar 'çok' şey anlatabilen, bu kadar gerçek ve yaşam kokan kitaplara hayranım! Barış'ın yanıtsız kalan tüm mektupları iyi ki yanıtsız kalmış demekten kendimi alıkoyamıyorum. Bir de "Bacak kadar boylu kazık kadar adam nasıl olur İnci?" Feride Çiçekoğlu #onikieylüldarbesi #zulüm #adaletsizlik #cezaevikoşulları
·
33 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.