Gönderi
Başkarakter Kafka Tamura, 15 yaşında “tüm zamanların en sert delikanlısı”. Babasının, kendisine küçüklüğünden beri söylediği kehanetinden kurtulmak için 15 yaşına bastığı gün evden kaçar. Tamura’nın gerçekle, düş ve rüyanın iç içe geçtiği serüveni başlar.
İkinci karakter, Bay Nakata çocukken okul gezisinde yaşanan esrarengiz bir olay nedeni ile hafızasını yitiren yaşlı bir adam. Kendisinin deyimi ile ‘Bendeniz Nakata, pek akıllı bir insan değilimdir.’
Kitap bu iki ayrı öykü üzerinden ilerliyor ve sonunda birbirine bağlanıyor.
Nakata’nın bölümleri hiç bitmesin istedim. Tüm absürtlüğü, komikliği ve metaforları ile çok sevdim. Başka kim kedilerle konuşup, şemsiyesi ile gökten balık yağdırabilir ki(?) Tamura’nın bölümleri ise beni yer yer çok zorladı. Beynimi yordu diyebilirim. Kitabın ana öyküsü keşke Nakata’nınki olsaymış, çocukken başına gelen olay aydınlatılsaymış diye düşünmekten kendimi alamadım.
Marukami’den okuduğum ilk kitap. Metaforlarla, komik absürtlüklerle, gerçeküstü bir roman, akıcı bir dille yazılmış. Çoğu yerde adeta anime izliyorum hissine kapıldım. Ancak, bu kitapta bazı ayrıntılar beni rahatsız etti hatta kehanetin kendisi bir rahatsızlık nedeni idi benim için. “Elimde ne varsa bırakıp öncelikle okunacak kitap” mı? Hayır.
Bir daha Marukami okur muyum? Evet, ama bir süre ara vermem gerek!
·
63 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.