Metaforik bir soru: ‘iyilik’ nedir?
İngiliz yazar ve eleştirmen 
Anthony Burgess ‘in ünlü ve dünya klasikleri arasına girmeyi başarmış kült eseri 
Otomatik Portakal , 1971 yılında da filme çevrilerek tüm dünyaya ismini duyurmayı başarmış bir baş yapıt; benim gibi distopik okumaları seven okurları tatmin edecek bazı sistem sorgulamaları üzerinde duruyor.
Her distopyada görebileceğimiz karanlık bir gelecek tasviri, bir anti-karakter ve okurun midesini bulandıracak olaylar etrafında dönüyor eser. Onu benzerlerinden ayıran önemli bir özelliği var yalnız, baş karakter ve ‘kardeşlerinin’ orijinal sokak dili. (Sigaraya ‘kanser’, kanıtlamaya ‘tanıtlamak’, uyuşturucuya ‘bıçaklı süt’ vb.) Bu dil, onların dünyasını günümüzden ayırmaya ve okuru bu distopyaya daha sert bir şekilde çekmeye yarıyor. Eserin yarattığı dünya; güçlü olanın içinden geldiği gibi davranabildiği, vicdan, merhamet, adalet gibi hislerin sesinin cılız çıktığı, şiddet, öfke ve nefret üzerine kurulu hayatların umarsızca kol gezdiği bir dünya.
Baş karakter Alex ile ‘İyi ve kötü ne demektir?’ ‘Samimi bir kötülük mü yoksa bastırılmış bir iyilik mi yeğdir?’ gibi kavramları sorguluyoruz eseri okurken. Metin akıp giderken, ayrıca Anthony Burgess , Alex’in yolunun kesiştiği diktatör bir yönetimin toplum üzerine etkilerini de eleştirmekten geri durmamış. Ayrıca gençler üzerine bu etkilerin oluşmasında sanatın nasıl bir aracı olabileceğini de gözler önüne sermiş.
Genel olarak eser, bana konuya farklı bir yaklaşım ve bakış açısı kazandırdığı için faydalı bir okuma sağladı. Zorla ‘iyi’leştirilmek mi, yoksa toplumda ‘iyi’ olarak var olabilmeyi hür iradeyle seçmek mi yeğdir, iyilik ve kötülüğün kaynağı nerededir, bu değişim nerede başlamaktadır, üzerine uzunca düşünülmesi gereken ve birçok farklı pencereden tekrar tekrar üzerine eğilinmesi gereken konular zannımca.
İyi okumalar dilerim.
·
192 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.