Yazım yanlışı mı? Değil. Çünkü 'ben' ben değil. Peki "Beni tanımak istiyor musun?" Ben meyve değil, çanta değil ya da zayıflama korsesi değil. Olsa olsa kitap olur ama kitap da değilse hiçbir şey değil. "Ben senin için önemli biri değil! İnanmıyorsan. " Kafan karışmasın, başa dönelim. ECCE NOVEL.. İşte kitap! Başla bakalım. Roman mı, hikaye mi, deneme mi? Yazarı kim? Satırların arasında bir gölge mi dolaşıyor yoksa? Yani bu kelimeler kimin? Kaç yazar kaleme almış bu metni? Hangi metni? Seni içine aldıktan sonra dönüp durduğun, aslında dönenin seni çevreleyen şey olduğunu çok sonra farkettiğin bu metni. Anladın sen. Anlamadıysan direnme. Akışa bırak kendini. Hadi devam edelim. ECCE HOMO İşte insan! Kapıda bir adam, elinde bir paket. Gülüyor. Alıcı Tugay Kaban 'sa gönderen de Kabanlardan T. Hadi bakalım, buyur burdan yak. Olmadı paketi fırlat bir tarafa. İyi de bu adam neden gülüyor?.. Bulduğum bütün ipuçları neden elimde kalıyor? Neden, parçalara bölmeye çalıştıkça parça parça olduğumu hissediyorum? Hem ne var ki bu pakette? Sürekli bir arayış içindeyim ama ne arıyorum.. Yerine göre devşirme, yerine göre alaycı, bazen çok sesli ama en çok olması gerekenle olan arasındaki çelişkiyi sorgulatan bir metin bu. Postmodern edebiyat kapsamında karşımıza çıkabilecek pek çok tekniği içeren, okuru daha çok biçimsel bir okuma yapmak zorunda bırakan bir metin. Anladın sen. Devam edelim. "..1201.2 mcg aşk, 2.6 mg acı, 15 mg cesaret.." Öyle ya önce içeriğe vakıf olmak lazım. Sonra da kullanma talimatına. Dikkatlice oku. Gelip gelip 21. sayfadaki maddelerden birine takıldıysan, boşuna uğraşma. Burada bırak okumayı. Yok efendim yan etkileri, saklama koşulları falan filan. Muhtemelen bir yere oturtamadın kafanda. Yani bir kurgu yok ki içine giresin. Tugay Kaban, kelimelerle resim yapmaya çalışanlardan. Bir yerlere gönderme yaptığı çok belli. Kendi imzasını attığı başka bambaşka satırlar da var bunların içerisinde. Ama bu benim onu ilk okumam. Pes etmiyorum. Orijinal olan illa ki enteresan da mı olmalı derken.. Anladın sen. Devam edelim. ECCE VİVET İşte hayat! Üç kaide, onları oyan iki farklı insan. Oymak bir nevi ruh katmak, yaşatmaktır. Ölmüş olanı yaşatmak, yaşayanı öldürmek, karanlık sulara gömülen bir kitap.. bu isimler..biraz daha zorlasam sanki hatırlarım. Hadi bakalım.. 'Ben' mi dedim? Yoksa Asiye mi? Oysa bitmemiş iki tercümeden bahsedecektim. James Fenimore Cooper ya da James Joyce.. Geldim mi 56. sayfaya. Bir kitap 7 puandan 9 puana nasıl yükselirin hikayesinin başladığı yere. İşte burada.. tam burada susuyorum. Muh-te-şem!! Bütün yorgunluğumun, allak bullak olmuş zihnimin, daldan dala konmaktan usanmış gözlerimin ödülü olmalı bu satırlar. İnsanı kör bir derinliğe çekerken ayaklarını yerden kesen, kafasını karıştıran, sadece kendine saklamak isteyeceği türden.. Önceki karmakarışık cümleler, üst üste uygulanan teknikler, aklıma takılanlar umrumda değil. Yazılıp gönderilmeyen mektupların cevaplarını beklemekten de bahsetmeyeceğim mesela. Ya da alıcısı aynı, göndereni aynı olan kutulardan da. Ya da o kutuların içerisinde ne olduğundan da.. Sustum ve bıraktım kendimi. Çünkü.. "Bütün kelimeler ölür. "... Keyifli okumalar..:)

Orhan Pamuk'a Satmak İstediğim RomanTugay Kaban · Epona Kitap · 202191 okunma

··1 alıntı·

3.704 görüntüleme

theo

@yeonraews ·

24 Ocak 2022 21:50

çok güzel bir inceleme olmuş, ellerine sağlık")

Liliyar

@Krizantem_ ·

24 Ocak 2022 21:58

Teşekkür ederim. :)

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.