Uzun soluklu klasik eserleri bitirip de kitabın kapağını kapatırken, genellikle karmakarışık duygular hüküm sürüyor bende. Don Quijote içinse bu durum en baştan şekillenmişti sanırım, yani okumaya yeni başladığımda bile, bittiğinde etkisi altında kalacağımı hissetmiştim.
Gezgin bir şövalye olduğuna inanan, kendine bir silâhtar ve ulaşılmaz
