Portekiz Edebiyatı ile karşınızdayım bu kez. "Manuel Tiago"mahlasını kullanarak eserlerini ve yazılarını yazan "Alvaro Cunhal"'ın bu yordam dan çıkan ikinci eserinden anladıklarımı,etkilendiklerimi sizlerle paylaşmak istiyorum. Öncelikle yazar ile ilgili araştırmalarım sonucunda edindiğim bilgiyi çok kısa paylaşmayı uygun buluyorum.O bir yazar değil aslında,bizden birisi ve hayatı o kadar çok iniş ve çıkışlarla dolu ki bunu yazıya dökmüş ve takdir almış olan Tıago; Bize İspanya iç savaşında yaşadıklarını gördüklerini,ne gibi zorluklarla karşılaştıklarını birebir anlatıyor. 1997 yılında yayınlanmış bu eser, faşistler ve sosyalistler arasında çıkan toplumsal bir savaş.Son zamanlarda ülke öyle bir ikiye bölünmüş ki,sonuç kaçınılmaz olmuş ve başlamış yıkımlar ölümler,zararlar... Savaş kitaplarını okumak beni üzse de savaşı birebir yaşayan birisi olmadığım için savaşın başlamadan önce ki durumu,savaş esnasında ki yaşananlar ve şuan ki yaşadıklarımızı karşılaştırma adına tarihi okumanın yol gösterici olduğuna inanıyorum. Nereye doğru gidiyoruz? Ne olacağız,bizi neler bekliyor gibi sorularının tam olmasa da bir nebze cevap bulduğuna inandığım savaş kitaplarını okumayı tercih ediyorum. Portekizli bir grup arkadaşın faşistlere karşı gösterdikleri direnişi,birbirlerine olan bağlılığı ve bu arkadaşlara kol kanat geren anacığın onları benimsemesi ve onlara sahip çıkması çok etkileyiciydi. En zor zamanlarında savaşın ortasında dönüp gelecekleri bir yuvalarının olması onlar için büyük bir şans olduğunu düşünüyorum. Hep buruktur,yürek sızlatıcıdır savaş hikayeleri bu da onlardan biriydi.Şunu belirtmem gerekir ki okunamayacak kadar zulümlere verilmemesini sevdim.Yazarın asilliğinden olsa gerek. "Yarın bizimdir yoldaşlar" kitabını okumam gerektiğine karar verdim. Tarihi okumayı seviyorsanız şans vermenizi isterim. Esen kalın.

Eulalia’nın EviManuel Tiago · Yordam Kitap · 202156 okunma

··

397 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bahar Esen