Nəyə can atırdıq uşaq ikən biz?
Oyuncaq rəfinə əlimiz çatsın...
İndi o rəfdən də boyumuz uca,
Hardan bilərdik ki, böyüdükcə biz
Nə mümkün uşaqlıq geri qayıtsın.
İndi o günlərə çatmır əlimiz,
Zaman belində hey çapa-çapa
Tapmadıq nağıllar dünyasını biz.
Yenə də əlçatmaz bir rəfimiz var
İçində saralmış ömür kitabı,
Qoy illər keçsin ! etdik dualar
Həyatın hiyləsini bilmirdik axı
Sən demə sürətli ömür qatarı
Hər kəsi özüylə götürməyirmiş...
Uşaqdıq bilmirdik bütün bunları.
Hara tələsirdik, niyə qaçırdıq?
Əlimiz çatmayan o rəf qalardı,
İndi doğmalara çatmır əlimiz,
İndi ötən ömrə çatmır səsimiz
Bir gün bu qatardan enməyə doğru,
Yenə qaçırıq tələsirik biz. (Nigar Əsəd)
·
69 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.