13. DERS EFENDİMİZ'İN (SAS) SEVGİLİSİ - ÂİŞE BİNT EBİ BEKİR
Efendimiz (sas) Âişe annemizi bu kadar çok sevmesine rağmen, bu sevgiyi her zeminde belli etmesine rağmen Aişe annemiz yine de bazen Efendimiz'den (sas) bu sevgiyi duymak isterdi. Bundan dolayı bazen: "Ya Resûlullah! Beni seviyor musun?" diye sorar, Efendimiz de: "Evet, ya Aişe! Tabi seviyorum!" diye cevap verirdi. Hz. Âişe annemiz daha ötesini de duymak isteği için bu sefer: "Ya Resûlullah! Beni nasıl seviyorsun?" diye soruyordu. Cevap nasil geliyordu biliyor musunuz? "Kördüğüm gibi!" Bu cevap Âişe annemizi çok sevindirirdi. Çünkü kördüğüm açılmazdı. Açılmayan, bitmeyen sırlı bir sevgi demekti bu... Alacağı cevap onu çok mutlu ettiği için, Hz Aişe sık sık sorardı: "Ey Allah'ın Resûlü, kördüğüm ne âlemde?" Efendimiz'in (sas) verdiği cevap ise annemizi adeta kendinden geçirirdi: "İlk günkü gibi..."
Bu kutsi evde, ciddiyetin en üst düzeyde olduğu bu evde zaman zaman şakalar da olur, meşrû daire içerisinde eğlenceler de yaşanırdı. Efendimiz'in (sas) vefatına yakın günler, Efendimiz (sas) inanılmaz bir baş ağrısı yaşıyor. O günler Âişe annemizin de başı ağırıyor. Biraz da naz makamında Âişe annemiz: "Vay başım vay başım" diye sızlanıyor. Efendimiz (sas) Âişe'sine dönerek diyor ki: "Asıl hasta olan benim, benim başım çatlıyor sana ne oluyor ki? Hem sen benden önce ölsen ne yazar. Kötü mü seni ben yıkarım, namazını ben kılarım, mezara ben indiririm. Allah'a seni ben emanet ederim." Annemiz bu sözlere nasıl cevap veriyor biliyor musunuz? Buhâri'den, Ahmed b. Hanbel'den nakledelim: “Tabi istiyorsun ki ben öleyim, hemen beni mezara gömesin ve diğer hanımlarınla daha rahat beraber olasın." Efendimiz (sas) hasta hali ile bu söze öyle bir güler, öyle bir tebessüm eder ki...
Sayfa 277Kitabı okudu
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.