"yorucu bir yaşam söndü, çalışkan bir el dinlendi, artık çalışma günün sona erdi, iyi kalbin uykuya daldı."
sadece ismi hoşuma gittiği için okumaya karar verdiğim bir kitabı bu kadar beğeneceğimi düşünmüyordum.
ölmekten hatta yaşamaktan da korkan mathea'nın iç sesini okuyoruz kitapta. okurken de onunla birlikte yalnızlık, yaşam ve ölüm hakkında düşünüyoruz. oldukça sade bir dille yazılmış o yüzden olay örgüsünün olmayışı ve bir günümüzden bir geçmişten bahsedilmesi dahi kafa karıştırmıyor, rahatsız etmiyor. konusu biraz karamsar olabilir ama insanı buna sürüklemiyor o yüzden çoğu kişinin severek okuyacağını düşünüyorum.
