Gönderi

Modernite eleştirisi. Akıl-Delilik bağlamında...
Süryaninin verdiği kitaplardan birinde şöyle bir cümle var: "İnsanoğlu kendine yetmesini bilseydi, önemli bir sorunu çözümlemiş olurdu." (Dilime ben çevirdim.) Kendine yetmek. .. Denizciler çok iyi bilir bunu. Çünkü yaşamışlardır bu olanaksızlığı. Ancak bir çılgın yetebilir kendine. Çünkü onun dünyası başkalarıyla doludur. Duyduğu sesler, gördüğü görüntüler, insanlar, hayvanlar, sanrılar birer gerçektir onun dünyasında. Onlarla konuşur, onlarla sevişir, onlarla kavga eder. Onlar vardır çılgının dünyasında. Ama çıldırmayan, henüz çıldırmayan bir insan nasıl yetebilir kendine? Çılgına öykünerek mi? Kuşlarla, köpeklerle konuşarak mı? Deniz kızları yaratarak (denizdeysen eğer), dağ kızlan yaratarak (dağ başındaysan eğer), çöl kızları yaratarak (çöldeysen eğer) mı? Onlarla mı sevişir? Onlarla mı konuşur? Onlarla mı yazışır? Ama çılgınlığını benimsemediyse, akıl denen o bela daha yitmediyse, sürüp gitmez bu konuşmalar, bu sevişmeler. İletim kesilir. · Yaşam tüm çıplaklığı içinde belirir. Tüm çıplaklığı içinde, yani acımasız ve insanoğluna kendi kendine yetmeyeceğini bildirerek
Sayfa 119Kitabı okudu
·
44 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.