Öncelikle kitabı 2.kez okuduğumu söyleyerek başlamak istiyorum size bende tutunamayanlarıilkokuyuşundayarımbırakangiller denim maalesef.Ama ilk okumamda nefret ettiğim bu esere bu okuyuşumda hayran kaldım. Kitap sizden sabır dikkat ve geniş zamaan talep ediyor o meşhur 15.bölümde kitaptan başınızı kaldıramıyorsunuz sizi kıyma gibi ince ince kıyıyor Atay.(tam yüksek edebi zevk o kısim) Selim Işıkla kendimi özdeşleştirdim onun hiçkımseyikırnamakiçinkırılalardan olması fakaat insanların ve gerçek hayatın maalesef ince fikirli insanlara sürekli taarruz etmeleri beni de çok düsündürmüştür.Bu hayatta ince olursan incinirsin Selim bunu hayatıyla Turgut sa dostluyaa öğrendi.herkesin yansıtmak istediği gibi (adından da kaynaklı) arabesk bir kitap değil aksine Atay'ın kendine özgü mizahıyla voğuculuktan kurtulan bir kitap Selimin sonuna yaklaşırken siz de yavaş yavaş tutunamamaya başlıyorsunuz özellikle Seimini sonunu anlattığı evdeki yorgunluk kısımları çok güzeldi bana kendi depresif dönemlerimi anımasattı. Kitap aslında bir dedektiflik öyküsü olarak bile okunabilir gerçekten güzel bir okuma vaatetti bir yazıdan kahkaha atarken sonraki bölüm de hüzünlere boğulabiiliyorsunuz.Bu kitap kalplerini rehnedemedikleri için toplumun marifetli saymadiklari insanlar var.Selim uyum sağlayamamanin duygusallığın ve toplumun kurbanı ..

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202062,1bin okunma

··

136 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dostoyevskinin Yancısı