Kalbim kırbaç yiyen at gibi küt küt atıyordu. Her atışta, sanki yer altında yanan volkanı andırıyordu. Evet, yaşıyordum. Doğru, fakat normal canlı gibi değildim. Kötülük ve kazanma hırsıyla dolu, içindeki ateşten yanan asalak gibiydim. İçimde fırtınalar kopuyor sanki. Deli rüzgarlar sıcak esip beni kasıp kavuruyordu. Başım dönüyordu. Sarhoş gibi hissediyordum. Aynaya baktığımda karşımda gördüğüm yabancıydı. Ruhum sanki bedenimden yavaş yavaş ayrılıyordu. Adım adım insanlığımı da kaybediyordum. Daha önceleri yanan meşaleye benzeyen bilincim birden yok olmuştu. Etrafımda dolaşan binlerce insan arasında kendimi arıyordum. Kaybolmuştum. Aslında hasta değildim. Fakat içimde bir yerlerde bir şeyler eksikti.
Sayfa 33
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.