Herşeyi bildiğini sanan ama hiç birşey bilmeyen insanlara benzememi engelliyor. Sabit fikirler de kalmayıp yeni fikirler ile kendimi geliştirmeme katkı sağlıyor. Bazen de içimi yakan insanlardan uzaklaşmak onları düşünmemek unutmak için okuyorum kitapları. Kısacası kitap okumak benim için bir terapi.
Kitap benim arkadaşımdır. Ben onunla sohpet ederim. Bir beklentim olmaz. Ama bana kendinden bir şeyler katar ben farkına varmadan. Ve bir gün bakarım ki, ne kadar yol katetmişim, bunda arkadaşım Kitabın büyük katkısı olmuş.
Bu duygu, nasıl anlatılır bilemedim. Yazmaya kelime dağarcığım yetmedi. Bulmak için cevaplara baktım, lakin yine bi boşluktayım. Bence bizi veya bizleri kitap okuyanlar anlar. Onlarda anlar ise, size anlatır bizi…
Özellikle insan ruhunu derinlemesine anlatan yazarları okumayı çok seviyorum. Bundan dolayı çevremdeki insanların sergilediği hiç bir davranış beni şaşırtmıyor. Çünkü ben o karakterle çok önceden tanışmış oluyorum.