Bir çırpıda bir kaç ömür.. Güneş Çavması'nın ikinci ve final kitabı olan bu eser bana neden kitap okumayı bu kadar sevdiğimi hatırlattı bir kez daha. Elinize aldığınız bir kitap sayesinde asla tanışamayacağınız farklı karakterde insanlarla tanışmak, bir ömrün baştan sona hatasıyla doğrusuyla nasıl değiştiğine şahit olabilmek.. Ve daha bir çok şey. İlk kitapta tanıştığımız karakterlerimiz hayatlarına devam ediyorlar. Büyük kısmı bir değişim yaşıyor bu süreçte. Ama hayat bu ya bazı insanlar değişmiyor yada değişim hep iyi yönde olmuyor. İkinci kitabı da ilki kadar sevdim. Su gibi akıp gidiyor, merak ediyorsunuz, kızıyor şaşırıyorsunuz. Vardığı nokta ve final de fena değildi. Yine elbette ilk kitapla aynı noktalara takıldım okuma sürecinde. Mecnun yine yazarın sözcüsü konumunda ve 'aşmış' bir insan olduğu için 'egosu yok'.. Yalnız bir çelişki var. Kendi doğada mutlu bir şekilde kendi istediği işi yaparken, şirket veya benzeri yerlerde çalışan insanların mutlu kölelerden başka bir şey olmayacağını düşünüyor. İlk kitapta da beni en çok rahatsız eden şeylerden biri buydu. Herkesin kendini tanıyıp kendi mutluluk tanımını yapmasını isteyen bir kitap aynı zamanda hayır kendini kandırıyorsun insanı asıl mutlu eden şeyler bunlar olur mesajı veriyor bir yandan. Kısaca didaktik bir tarafı var bunu sevmedim diyebiliriz. Ben kitaba kişisel gelişim yada bir terapi vs. gözüyle değil kurgu bir roman gözüyle bakarak okudum ve bundan keyif aldım. Bana inatla bir şeyler öğretme isteğini bir kenara koyarsak okuduğuma mutlu olduğum bir kitap diyebilirim.

Güneş ÇavmasıEsra van der Wiel · Kuzey Işığı Yayınları · 2019237 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Duygu S.