Her halde kitabın dizi olduğunu ve hali hazırda internete düştüğünü ve 18 Şubatta da Netflix'de yayında olacağını duymayanınız kalmamıştır. Duymadıysanız da ben söylemiş oldum :) Dürüst olacağım bu kitap dizi olmasaydı bu yıl okuyacaklarım arasında olmayacaktı ama iyiki okumuşum. Ba-yıl-dım... Roman Bronwyn, Nate, Cooper, Addy ve Simon adlı beş öğrencinin, birinin çantalarına gizlice telefon koyması sonucu cezaya kalmasıyla başlıyor. En önemlisi de bu ceza odasında sadece bu beşli bulunuyorken Simon'ın içtiği su bardağına birinin gizlice alerjisi olan fıstık ezmesi yağı koyması sonucu ölmesi. Hâliyle geriye kalan dörtlü yazarın deyimiyle Bayview dörtlüsü cinayet şüphelisi olarak sorgulanıyor ve roman tam olarak bunun üzerine dönüyor. Addy, Simon'un deyişiyle; bir prenses, Cooper, sporcu. Bronwyn okulun zekisi, Ve Nate sabıkalı. Yine onun deyişiyle; "Hepiniz ayaklı gençlik filmi klişelerisiniz." Simon ise okulun dışlananı ve bu yüzden Tumblr paylaşımları yaparak herkesin açığına bulan ve insanların bu şekilde dikkatini çekmeye çalışan bir tip. İş böyle olunca hem o odadakilerin hem de bir çok kişinin aslında Simon'ın ölmesini istemesi doğal geliyormuş gibi duruyor. Bu yüzden katili bulmak zordu. Dürüst olmak gerekirse ben katili romanın başında buldum daha doğrusu olayı çözdüm desem daha doğru olur. Benim için süpriz olmadı o yüzden. Beni asıl şaşırtan işbirliği yaptığı kişiydi. Bir yardımcı olduğunu biliyordum hatta onu tahmin etmek zor değildi ama asıl işbirlikçi itiraf ediyorum tam anlamıyla ŞOKTU. Neyse onu ve katili söyleyip işin eğlencesini kaçırmayayım. Karakterlere gelince; BRONWYN romanın başından sonuna kadar sevdiğim tek karakterdi. O kasıntı, herkese üsten bakan, içine kapanık zeki kızlardan değildi. Tabi ki hataları vardı. Nate dediği gibi; "Demek mükemmel değilmişsin. Ne olmuş yani? Gerçek dünyaya hoş geldin." NATE'i Bronwyn ile olan ilişkisindeki değişimle sevdim. Yanlış anlaşılmasın onda beni rahatsız eden satıcı olması değildi, kabul edelim ailen kaderindir, ben daha çok başlarda Bronwyn ile konuşurken hala başkalarıyla takılmasına kızmıştım. Anlayacağınız Nate ile aramızda bir nefret sevgi ilişkisi var :) Ne diyordu Bronwyn; "Tanrım, bu çocuk gülümseyince ne güzel oluyordu." COOPER'a karşı hep nötrumdum. Ama ADDY'i bütün o süreç boyunca yaşadığı değişimle sevdim. Hatta bayıldım diyebilirim. Saçlarını kesişi, kendini tanımaya çalışması en önemlisi de, "Mutlu olmak için bir erkeğe ihtiyacım yok." Noktasına gelişine HAYRAN oldum. Veeee SİMON gelince. Addy dediği gibi; "Bazen sırf başarı kazanmak, arkadaş edinmek, sevilmek ve görülmek gibi, herkesin istediği şeyleri elinden aldığımızı düşündüğü için, dört kişiyi mahvetmeyi planladığı aklıma gelince, gerçekten çok üzülüyordum." Kısaca konusu ve kurgusuyla bence çok başarılı bir yapıttı. Ben diziyi izlemeye gidiyorum. Sizde vakit bulursanız mutlaka okuyun derim. XOXO...