Çok güzel.. kelimelerle nasıl anlatayım hissettiklerimi -Siddharta’nın son bölümde söylediği gibi- bilmiyorum… ama çok derin.. Ocak ayına yakışır bir seçim olmuş yine.. Aslında bu kitabı 2012 de okumuştum ilk kez. Ama o zaman kavrayamamışım sanırım ya da ilgi çekici gelmemiş gözüme. Çünkü tekrar okurken bazı yerleri hiç okuduğumu anımsamadım. Ama kitap o kadar güzel ki defalarca okunası bir eser. Özellikle son bölümü ara ara okumak istiyorum.. Irmağın öğrencisi Siddhartha.. kelimelerin anlatma gücünden yoksun olduğunu farketmiş siddharta.. bilginin aktarılabileceğini ama bilgeliğin aktarılamayacağını benimsemiş siddharta.. dünyanın, varoluşun içiçe geçmiş zıtlıklarla bütün olduğunu söyleyen siddharta.. Bir kaç vurucu alıntım var. Son bölümün komple altı çizilmesi lazım ama bir kaç yer var içimde yer edinen… Sözcükler gizli saklı anlamı zedeliyor, dile getirilen her şey o an değişiyor biraz, biraz çirkin, biraz aptalca niteliğe bürünüyor….‘’ bir insanın hazinesini ve bilgeliğini oluşturan bir şeyin bir başkasının kulağına her zaman aptalca gelmesine de hiç diyeceğim yok.’’ Dünyevi zevkleri kötüleyip insanları dünyadan uzaklaştırmak için dünya nefretini öğreti olarak benimseyen tüm düşünürlere sevginin nefretten daha güçlü bir öğretici olduğunu anlatmak istercesine…..‘’Dünyanın içyüzünü görmek, onu açıklamak, onu aşağılamak büyük düşünürlerin işidir belki. Ama benim için tek önemli şey, dünyayı sevebilmektir; onu aşağılamamak, ona ve kendime hınç ve nefret beslememek, ona, kendime ve bütün varlıklara sevgiyle, hayranlıkla ve huşuyla bakabilmektir.’’ Ve daha bir çok altı çizili yerler… kitap çok güzel. Benim yıllarla beraber oluşturduğum bazı düşüncelerime çok güzel temas etti. Bu yüzden beni heyecanlandırdı hatta son sayfalarda ağlattı.. siddhartanın sözcükleri benim kulağıma aptalca gelmedi ve o değerli hazinesi benim hazineme çok önemli bir katkı yaptı….

SiddharthaHermann Hesse · Can Yayınları · 202038bin okunma

·

113 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra