Kitabı her ne kadar çok beğenmesem de Thomas Mann'ın diline hayranlık duydum. Bazen birkaç kere okunması gereken çok uzun cümleleriyle Almanca dilini belki en iyi kullanan yazar olduğunu, duyguların ve olayların mükemmel betimlemeleriyle de ne kadar beliğ bir edebiyat duayeni olduğunu gösteren Mann bu kitabında daha çok önceden nasyonelsosyalizmin ne kadar tehlikeli olacağını öngörmüş ve bunu zamanın diktatörü Musollini'ye paralel bir karakter olan Cipolla ve ona taparcasına uyan ve/veya karşı çıkmayan tiyatro seyircileriyle okura sunmuştur. Kitapta bir başka hoşuma giden kısım ise eleştirinin merkezindeki milliyetçi, ırkçı İtalyan yerlileri dışında hikayenin aydın kısımdan olan ana karakterinin her anlaşmazlıkta kaçan pısırık tavrına rağmen kendini beğenmiş, diğerlerinden üstün gören monologlarıyla bir çelişki oluşturmasıdır. Uğradığı haksızlıkları sadece içten eleştirmesi, bunu ona yapanları içten içe aşağılaması ve hatta gülmesi kibrini gösterirken dışa hiçbir şey yansıtmaması diktatörlüklerde yaşayan aydın kısmın her hukuksuzluktan haberinin olup yine de susmasına büyük bir benzerlik göstermektedir.

Mario und der Zauberer: ein tragisches ReiseerlebnisThomas Mann · 0118 okunma

·

249 görüntüleme

Melih

@Whiteexe ·

14 Şubat 2022 09:16

serhat

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.