•”Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki ,bunda aldanmış olmak ,bende artık inanma kudreti bırakmamıştı.Ona kızgın değildim. Ona kızmama ,darılmama onun aleyhinde düşünmeme imkân olmadığını hissediyordum.Ama bir kere kırılmıştım .Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık ,adeta bütün insanlara dağılmıştı ;çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi .”
•Maria ve Raif efendinin dünya denilen bu yerde milyonlarca insanın içinde en çok da kendi içlerinde dolaşan yalnızlıklarında birbirlerini bulmaları , eksik kaldıkları düşüncelerinde hislerinde birbirlerini tamamlamaları aslında hiç tamamlayamamışlıkları buna kitabın son sayfasına geldiğinizde siz karar verirsiniz.