Yine klasik girizgâhımı yapayım... Şiir yazanın değil, okuyanındır. Şiir kime ne hissetiriyorsa odur. Ben kendi hissettiklerimi yazmak isterim... Bir şiir kitabı üzerinden, şair güzelliyorum her seferinde. Şimdi de öyle yapacağım. Çok güzel söylemler, çok güzel bir üslûp eşliğinde; kalbinden yakalanmış cümlelerden geçtim. Ruhu içinde saklı, her yana saçılan, saçılırken açılan, açıldıkça ben olan mısralar okudum... Dönüp dönüp okudum... Şair öyle sıradan bir dille, öyle derin yazmış ki, önünde saygı ile eğildim. Herkesin evinden sahneler izledim, Kendi çocukluğumdan an'lar yakaladım... Çok delirdiğim bir konu var yazmadan geçemeyeceğim... Alıntı ciddi bir iş, bunu anladım... Evrene gönderilen mesaj gibi, Tanrı'ya edilen dua gibi neredeyse... Şimdi biri (bini) çıkıp bu şairin " Ey imâ edenler, iman ediniz." Mısrasını paylaşınca üçyüzbeşbindört kez... Aklınızda gündüz kuşağı programlarında; "Ne diyor Kur'annnn!" nâraları atıp arkasından âyetler sıralayan din (!) adamları gelmesin lütfen... Zira çok yazık olur... Mis gibi şair, mis gibi üslûp, Şiir seven herkesin yolu geçsin İbrahim Tenekeci'den... Boğazımdaki düğümler şiirin doğasıdır efendim, Şair masumdur... Keyifle (?) okuması dileği ile... Güncelleme: Şair demiş ki: Şiirdir; Korugan kılar, kırılgan kamışları Taze tutar, ekmeği ve bayrağı Can verir, ölüme bile Nasıl bir şey, anladınız mı? ... Ben anladım.

Giderken Söylenmiştirİbrahim Tenekeci · Profil Yayıncılık · 20211,734 okunma

·

1.063 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.