İnsan bir yerinden yeniden başlamak istiyor hayata. Geçiçi diye girdiğim iş, bütün hayatımı ele geçirmeye başlamıştı. Her şey yalan gibi geliyordu, kötü bir reklam filmi gibi. Sanki hayatım bitmiş de ben ayak sürüyor gibiydim. Aylarca çalışmadım ayrıldıktan sonra. Zamanı yavaşlattım, evde oturdum, çiçek diktim, turşu kurdum, kitap okudum, istediğim saatte yatıp kalktım. Sinemaya, tiyatroya gittim. Saatlerce sahilde oturduğumu bilirim. Gidip bir pastanede, kafede akşama kadar pineklediğim günler oldu. Yoldan gelip geçenlere baktım uzun uzun. Hayatı seyrettim. İçinde koştururken göremediğim hayatı. Şu giden benim ömrüm mü dedim?
Sayfa 35 - MetisKitabı okudu
·
476 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.