Bana Seni Gerek Seni
Dıranas'ın şiirlerini okurken, hep güzellikleri, aşkları tatmakla beraber, yine de kendisini ve kâinatı bomboş hisseden insanın trajedisini hissettim. Asırlar önce Yunus boşuna:
Bana seni gerek seni
diye dövünmüyordu.
Aynı boşluk duygusu Tanpınar, Cahit Sıtkı ve Orhan Veli'nin şiirlerinde de görülür. Onlardan sonra gelen nesiller bu boşluğu ideoloji ve içki ile doldurmaya çalışırlar. Tabiat ve aşk da onlara bir şeyler söylemez.
Dıranas'ın şiirleri, sadece okununca insana bir güzellik izlenimi vermekle kalmaz, üzerinde uzun uzun durulacak duygu, düşünce, hayal ve sembolleri de ihtiva eder. Bu kısa yazıda onları belirtmeme imkân yok. Zaten onların sırlarını birkaç okuyuşta bulmak da kolay değildir.
Sayfa 210 - Dergâh yayınevi #şiir #insan
·
49 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.