Osmanlı İmparatorluğunu oluşturan Türk olmayan toplulukların tereddütlerinden, hatalarından, ihanetlerinden sonra, imparatorluğu savunmak Türklere kalmıştı. Bu savunmayı büyük bir fedakarlıkla yerine getirirler, öyle ki bu durumdan en ufak bir çıkar sağlamazlar. Anadolu geri kalmışlığa terk edilmiş durumdaydı ve XIX. yüzyılda, İstanbul lehçesinde “Türk” sözcüğü “dağlı,” “kaba,” “geri kalmış köylü” yan anlamlarını da getiriyordu. Türkler yaklaşık iki yüzyıl boyunca bitmek bilmeyen savaşlar sırasında yiğitçe savaşmış, kanlarını bu uğurda dökmüşlerdi. Her şey bittiğindeyse geriye sadece 10 ila 12 milyon Türk kalmıştı. Genelde yenilmiş kimi zaman da yenmişlerdi, çünkü eşi olmayan bir imana ve mirasçısı oldukları eşsiz askeri yeteneklere sahiptiler. Bununla birlikte Osmanlı İmparatorluğunun 1699’dan 1922’ye kadar ayakta kalmasının asıl nedeni bu imparatorluğu yıkmak için uğraşanlardır, çünkü bu imparatorluğun yıkılmasının çıkarlarına uygun olmadığını görünce ölümü konusunda bir uzlaşmaya varamadıkları için yapay olarak yaşatılmasında karar kılmışlardır.
Sayfa 432Kitabı okudu
·
59 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.