Sevinç Kuşları üçlemesi böylece tamamlandı. Kısaca ve topluca,
Sezgin Kaymaz müthiş bir kalem. Üçlemenin konusu “aşırı” sert. Anormal bir evren, anormal kahramanlar, anormal bir olay ufkuna hazırlanın. Üçüncü kitabın girişinde o kadar çok karakter girişi var ki, en başından kopuyor sonra yolda yakalarım diyorsunuz. Bunu beğenmedim, yazar burada bu kalabalığı yaratmakla kötü bir iş çıkarmış. Bir de zaman geçişlerindeki orantısızlık sıkıcıydı. Hop, 2010’lu yıllara geldik…bir bölümde. Dört bölümde (hatta 6 bölüm de olabilir) bitmeyen bir gece vardı. Kahramanlardan biri durup durup “bitsin artık bu gece” diyordu…yazar bu kahramanı dinlememekle de kötü bir iş çıkarmış.
Genel olarak, (bana) en anormal olay ufku olarak gördüğüm
Deccal'in Hatırı çok tadındaydı. (Her ne kadar cinsel öğeler sanki fazla vurgulanmış olsa da).
Kısas üç kitabın en ortasına denk gelen yerde, his olarak… Son Şura…hiç fena değildi.
Son ŞûrâSezgin Kaymaz · İletişim Yayınları · 2021265 okunma
·
333 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.