Günden Kalanlar uzun zamandır okumak istediğim kitaplardan biriydi. Kazuo Ishirgo’dan okuduğum ilk kitap. Nobel ödüllü bir yazar olduğunu duyunca hiç şaşırmadım. Kitabı okumaya başlar başlamaz ilk dikkatimi çeken dilinin sadeliğiydi. Dilinin bu kadar sade olmasına rağmen her duyguyu etkili bir biçimde hissettirebilmesi beni kitaba hayran bıraktı. Kitap boyunca hiçbir söz sanatına rast gelmedim. Hikayenin baş kahramanı Bay Stevens normal hayatta görebileceğiniz oldukça gerçekçi bir karakter. Mesleğine aşık olan uşak Bay Stevens bu bağlılığı zirveye çıkartmış, bu bağlılıkla kişiliğini bile kaybetmiştir. Bay Stevens daha önce evde çalışan Bayan Keaton’u tekrar eve davet etmek için çıktığı yolculukta kendi hayat yolculuğunu da bizlere anlatmaktadır. Yolculuğunda sürekli roller içerisinde olduğunu bizlere şu cümlelerle söylemektedir: “Vakur olmaya önem veren bir başuşağın bu rolden sıyrılma özgürlüğünü tadabileceği bir tek an vardır: Tam anlamıyla yalnız olduğu an.” fakat kitapta sadece bir kere yalnız olduğu an bulunmaktadır, bu anda da Bayan Keaton tarafından sinirlendirmiş şekilde yani Bay Stevens hikaye anlatıcısı olarak girdiği meslek rolü dışındaki haline dair hiçbir açık vermemektedir. Bu güzel detayı fark etmek kitaba olan hayranlığımı biraz daha arttırdı. Güzel ve dinlendirici bir kitap. Ben çok severek okudum. Kitapla ilgili sürekli bir olay beklentiniz olmasın çünkü durağan bir ilerleyişi var. Ben yazarın diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.

Günden KalanlarKazuo Ishiguro · Yapı Kredi Yayınları · 20195.3k okunma

·

210 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra