Önce sesim kırıldı en savunmasız yerinden.Sustum,konuşmak gereksizdi.Gözlerim meyvesini veriyodu,sensizliğin.Düşüncelerden kurtulamadım bir türlü ..Uyuyamadım,sabaha kadar düşündüm! İçimdeki kelebekleri öldürdü gözyaşlarım.En derine gömdüm.Sakladım;herkesten,kendimden..Gece ağlayıp,sabahları en cok ben güldüm.Durmadan,soğuk ve bitkince...
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.