Hayatımda ilk kez bu denli bunaltıcı, şiddetli bir hüzün kapladı her yanımı. Daha önce küçük mutsuzluklar dışında bir şey tatmamışım meğer. Şimdiyse ortak beşeriyet, beni önleyemediğim bir kasvete sürüklüyor. Kardeşlik hüznü bu! Âdem evladayız ikimiz de! Gün içinde gördüğüm insanlar geliyor aklıma; parlak ipekler içinde, parıldayan yüzleriyle bir kutlamaya gidiyor gibi giyinen, Brodway'in o ihtişamında Missisippi Nehri'nde yüzen kuğu gibi süzülen o insanları hatırlıyorum; derken aklıma soluk yüzlü kâtip düşüyor ve ah diyorum, mutluluk hep ışıklar altındadır da tüm dünya neşe içinde sanırız, oysa sefalet uzak diyarlarda gizlenir görünmez.
·
202 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.