Bir yazarın, Türk Edebiyatı'nda altmış yılını deviren bir yazarın bir çeşit evrak-ı metrukesi. Umutsuz, kırılgan, pişmanlıklarla dolu sayıklamalar. Selim İleri benim en sevdiğim yazarların başında gelir. Hani ne yazsa okurum denilen cinsten. Felç geçirdiğini duyduğumda kalakalmıştım, 'bir daha yazamayacak mı acaba'dan öte sanki ailemden biri gibi üzülmüştüm. Ki bence aile fertlerimden biri. Mel'un'u okuduğumda ki his yine aynı yerde duruyor. Ölmeden önce söyleyeceklerimi söylemeliyim telaşı. Fakat bu seferki daha sakin, daha dingin. Tüm yüreğini açmış bu kez Selim Bey, hataları, günahları, hırsları. Ama tümü pişmanlıklarla kaplı. Ve her satırda Türkiye gerçeğinde yaşıyor olmanın çaresizliği, geleceğe dair umutsuzluğu. Acı bir düş gibi bitti kitap. Bitmeseydi dedim. Bir de kafasındaki bir roman taslağından bahsediyor satır aralarında, keşke yazabilse onu. Keşke...

Düşüşten SonraSelim İleri · Everest Yayınları · 202122 okunma

·

74 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İbrahim g