iyki doğdun
Yağmurlar yağardı uzun uzun.
Göğü senin saçlarında koklardım.
Garip, örneğin güneşin doğuşunu senin yüzünde izlemek gibi garip alışkanlıklarım vardı.
O zamanlar henüz çözülmemişti dünyanın bütün sırları.
Bu kadar kolay değildi yadsımak.
Sen kollarımda bir ırmak gibi akmayı benimsedin; hep öyle kalmayı.
Bense ırmakların denizlere, okyanuslara taşındığına inanırdım - hala inanırım. Bilirsin, bir tek yağmur damlasında bile boğulmaktır benim tek ayrıcalığım.
Sana hiç kullanılmamış sıfatlar yakıştırırdım; şimdi bütün sıfatların ötesinde sevdiğim sevgili.
Bedenini bir dünya olarak dolaştığım, dağları, uçurumlarıyla sarıp sarmaladığım.
Nerdesin şimdi?
Neden yoksun ki?
Uzun upuzun bir yağmur yağıyor yaşamı boyunca insanın.
Yüzeyde kalan her şeyi alıp götürmek, derindeki duyguları beslemek için.
Yağmur benim adıma yirmi dört yıl, üç ay altı saattir yağıyor ve nerde dinecek bilmiyorum artık.
Sen bu yağmurun neresindesin?
Bütün unutmaları denedim, sonsuza dek anımsayacak kadar.
Sevgilim, hep var olan yitikliğim benim.
Ahmet Erhan 
Burada Gömülüdür 1. Cilt
··
375 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.