Serenad... İsmi gibi, sanki bir eser besteler gibi, ince ince düşünülerek, eleyerek, hikaye içine hikaye ekleyerek yazılmış bir roman. Roman değil tam bir Serenad! Kitabı okuyan herkes bilir ki, bu kitap için bir şeyler anlatmaya çalışsam, gerçekten yeni bir roman çıkar ortaya. Ama kısaca özetlemek istiyorum. Çünkü duygularım içime sığmıyor. Başlarda Kitabın ana karakteri olan Maya'nın hayatı ele alınmış gibi gözüksede durum hiç öyle değil. 86 yaşında olan Alman asıllı Amerika'lı hukuk profesörünün ve Romanya asıllı Yahudi olan karısının nazi zulmünden kaçışını(aslında kaçamayışı) ele alıyor. Başta da yazdığım gibi, hikaye içerisinde hikaye var. Gözlerim devamlı nemlenerek okuduğum bu kitapta en çok kahrolduğum bölüm Maximilian ile Nadia'nın hikayesi olan bölüm. Her sayfasını hayretler içerisinde kalarak yer yer korku ile çevirdiğim sayfalar beni resmen alıp kitabın içerisine koydu. Gözlerimi kapattığımda sanki romanın içerisinde, uzaktan izleyen bir karaktermişim gibi hissetmeye başladım. Bu etki bir süre devam edecek. Ve ben bir süre farklı bir kitap okuyamayacağım. Ama hiç önemli değil. İliklerimde yaşadığım, böyle güzel bir eser için Livaneli 'ye sonsuz teşekkür ederim. Hayatım boyunca unutamayacağım.

SerenadZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2015137,8bin okunma

·

108 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okuyan Müzisyen