Çok severek okuduğum bir kitap oldu. Başlarda Mehmet'in hikayesi hakkında klasik bir aşk hikayesi olacağı fikrine kapılsam da Livaneli sonunu müthiş bir ustalıkla bitirip beni hayrete düşürdü doğrusu. Son derece gerçek üstü ve akılcı yazılmış bir kitap. Okumayı ertelememenizi tavsiye ederim..
Kitapta dikkatimi çeken bir nokta da Ahmet'in kimseye dokunaması ve hiç bir duyguyu hissetmemesi.
İnsan duyguları ile var olan bir varlık, duyguların noksanlığı bir hastalık hali olduğunu çok çarpıcı bir şekilde aktarması yazarın ustalığından.