Erkekler zalim öfkeleriyle pencerelerden bakarken korkunçtu, ne silah buldularsa yüklenmiş, sokaktaki insan seline karışmışlardı, ama kadınların hali en cesur insanın bile kanını dondurmaya yeterdi. Kıt kanaat geçindikleri evlerindeki bütün işleri, çocuklarını, yaşlılarını ve aç biilaç yerlerde sürünen hastalarını bir kenara bırakıp dalgalanan saçlarıyla kendilerini sokağa atmış, vahşi çığlıklar ve tavırlar eşliğinde hem birbirlerini hem de kendilerini kışkırtıyorlardı.