KafkaKafka'nın Almanca olarak yazdığı, orijinal adı aslında süreç anlamına gelen, fakat Türkçeye 'Dava' olarak çevrilmiş olan ve ölümünden sonra yayınlanan romanın baş karakteri Joseph K'dır. Bir sabah uyandığında, kendini, sebebini bilmediği bir dava süreci içinde bulan, ne kadar çabalarsa çabalasın masumiyetini ispatlayamayan,ne olduğunu bilmediği bir suçun suçluluk duygusu içerisinde kendini insanlara ve otoriteye anlatmaya çalışan,ancak, karşısında doğru dürüst bir muhatap bulamayan, belirsizliği, korkuyu, umutsuzluğu dibine kadar yaşayan biridir Joseph K .Bu kitabı okuyan herkesin onunla aynı duyguları paylaşması, yoğun bir karamsarlık ve bunaltı hissiyle sayfaları çevirmesi, yazarın edebî yeteneğinin ve güçlü kaleminin en büyük göstergesidir.
Okuduğu kitaplarda, mantık çerçevesi içerisinde sebep-sonuç ilişkisi arayan, başı sonu belli hikayeler okumak isteyen, satır aralarında olanı anlama zahmetine katlanamayacak olanlar, bu kitabı okumamalıdır. Çünkü, 'Dava ' metaforlarla dolu, sembolik anlatım üslubuna sahip, mantık kurallarının işlemediği, bildiğimiz anlamda sebep-sonuç ilişkisinin olmadığı, kısaca kafkaesk(kafkavari) tarzda yazılmış klasik bir Kafka romanıdır.
Kitabı okuduğumuzda, ilk gördüğümüz şey kendisi de hukuk eğitimi almış olan Kafka'nın, bu kitapta, bürokrasi ve otoritenin adalet üzerindeki baskısının ne kadar adaletsiz olduğunu, hukuk sistemindeki saçmalıkları, amacı adaleti gerçekleştirmek olan hukukçuların içinde bulunduğu lakayt durumu ironik bir şekilde anlatmış olduğudur.
Daha derin bir bakışla, satır aralarını okumaya çalıştığımızda ise, kitapta başka hakikatlerin işaretlerini de görebiliriz.Aslında Dava, sadece Joseph K'nın değil, dünyaya gözlerini açmış her insanın davasıdır. Çünkü dünya, insanların kendilerini özgür zannettiği, ancak tıpkı Joseph K. gibi herkesin gerçekte birer tutuklu olduğu açık hava hapishanesine benzer. Burada bütün insanlar, gerçekleşmesi imkansız hayaller peşinde faydasız çabalar durur.Bürokrasinin, ailesinin, iş arkadaşlarının ve diğer insanların baskısı altında, her zaman suçlu olduğunu ima eden, yargılayan,hep bir hata, bir kusur arayan gözleri üzerinde hissederek , sürekli bir korku ve suçluluk duygusu içinde yaşar. Tıpkı bir köpek gibi, belki de bir böcek.. Bu nedenle, Joseph K'nın soyadı belli değildir. Bu durum, onun,otorite karşısındaki küçüklüğünü, hiçliğini ve dünya karşısındaki acizliğini sembolize eder.Belki de Kafka ,herkesten önce kendi hikayesini anlattığını ima etmek için seçmiştir K harfini.
Dava, her okuyanın kendince bir şeyler anladığı ve farklı sonuçlar çıkarabileceği bir roman olmasına rağmen, kitabı sabırla sonuna kadar okuyan herkeste oluşan ortak kanaat, Kafka'nın takdir edilesi dehasının ve arkadaşı Max Brod'un alkışlanası vefasının büyüklüğüdür.
