Gönderi
Hazır mıyız ?
Her hikayenin ve gerçeğin mutlaka bir iyisi ve kötüsü , doğrusu ve yanlışı, keyfi olanı ve mecburi olanı vardır. Çocuk bu hikayedeki iyi, doğru ve mecbur olandı. Dede iyi ve mecbur olan. Orozkul kötünün, yanlışın ve keyfiyetin sembolüdür bu hikayede.Bekey yalnızca mecburiyetin, Seydahmet ise keyfiyetin sembolüydü yalnızca. Çocuğun Boynuzlu Maral Anası ise vicdanın temsiliydi. Her seferinde vicdan etmiş ve her seferinde boynuzları bir anıta dikilmişti. Çocuğun adı yoktu ; çünkü iyiliklerin de adı yoktur, yalnızca kötülüklerin adı vardır. Dedesi ona " Peygamberler Peygamber olduklarını söylemezler ve kendileri de bilmezler, yalnız haydutlar haydut olduğunu bilir" demişti ya hah işte bu yüzden iyiliğin adı yok. Bu adsız iyiliğin sembolü çocuğun balık olup yüzdüğünü görenler de var boğulup öldüğünü görenler de elbet.
Bu çok şey ifade etmez çünkü Aytmatov'un da sonlarda söylediği gibi :" Hikaye ; okuru etkilemiş, onun adalet duygularını ayağa kaldırmışsa, hikayede iyi , kötüye yenilse bile sonuç olumludur. Yeter ki okur , iyi için kötüyle savaşa hazır olsun ! ".
Hazır mıyız ?
·
32 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.