Mümtaz karakteri bana 1950 kuşağının edebiyatımıza kattığı varoluş sancısı çeken bireyleri anımsattı. Tıpkı onların yarattığı karakterlerdeki yabancılaşma, çıkmazlarla dolu ruh hâli Mümtaz'a da sirayet etmiş. Huzursuzluk onun benliğini âdeta sarıp sarmalamıştır. Nuran'ı kaybetme korkusu, İhsan'ın akıbetinin ne olacağı şüphesi zihnini devamlı meşgul etmektedir. Bunlar yetmezmiş gibi bir de Suat'ın hayaleti ile mücadele etmektedir. Mümtaz'ın varoluş sorunsalı ve ıstırabı eser boyunca devam eder. Eserdeki şu alıntı bu durumu çok güzel bir şekilde özetler. "Ne ölüm var ne de hayat var. Biz varız. İkisi de bizde. İnsanoğlunun ıstırabı kadar tabii ne vardı!" "Mademki düşünüyorum. O halde varım, mademki duyuyorum o halde varım, mademki harp ediyorum o halde varım, mademki ıstırap çekiyorum o halde varım. Sefilim varım, budalayım varım! Varım! Varım! Diyordu." Varoluş sorunsalı sadece Mümtaz'da değil diğer karakterlerde de vardır. Eserin dikkat çekici özelliklerinden biride musikidir. Tanpınar'ın romanlarında yahut şiirlerinde musiki ve zaman kavramı önemli bir yere sahiptir. Özelikle bahsedeceğim kısım Mahur Beste'dir. Mahur Bestenin güftesi Divan edebiyatı temsilcisi Neşati'nin bile redifli gazelinden alınmıştır. Eseri severek okudum. Bana gerek Klasik Türk gerekse Halk müziğinden cok fazla bilgi kattı. Musiki makamlarını zaten biliyordum. Makamları kitapta görmek hoşuma gitti. Eserde adı geçen Tanburi Cemil Bey'in Çeçen Kızı adlı parçasını dinlemenizi tavsiye ederim. Beğeneceğinizden kuşkum yok

HuzurAhmet Hamdi Tanpınar · Dergah Yayınları · 201416,5bin okunma

·

184 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilek çlkgl