Nefes nefese kaldığım bir koşunun sonunda neden bu kadar yordum ki kendimi demekti yaşamak benim için. Geçiştirerek yemek yemek, koşuşturarak yürümek, telaşla nefes almak, işlerim hemen bitsin diye hızlı davranmak... Liste uzayıp gidebilir. Hızlandıkça kendimden koşarak uzaklaştığımı bilmeden daha da hızlı olmayı bir artı saydım kendim için. Ne var ki kitabı okudukça yavaşlamanın anda olmak için büyük bir artı olduğunu anladım. Bu yavaşlamanın yöntemleri anlatılsa da, en çok meditasyonun nasıl yapılması gerektiği konusunda açıklayıcı uygulamalar çok faydalıydı. Okudukça insan kendine daha çok nasıl yaklaşacağını iyice anlıyor. İyi okumalar. #tavsiyekitap
