Kitabı ilk okumaya başladığım anda alışılagelmişin dışında olduğu için afalladım ve sonunun böyle güzel biteceğini hiç düşünmemiştim. Meursault'un olaylara nasıl bu kadar kayıtsız kaldığını düşündüğüm ve buradan çıkardığım bazı olayların toplumsal normlardan oluştuğuydu. Bazı cümleleri tekrar tekrar okuyup ne demeye çalıştığını düşündüm. Son sayfalar o kadar doyurucu ki kitapta vermek istediği mesajları resmen orada bizlere bir kere daha anlatıyor. Cümleler cümle olmaktan çıkıp bir ders niteliğinde bizi alışılmış kalıplardan çıkarıp düşünmeye sevk ediyor. Bence bu kitabı okumadıysanız bir şans vermenizi öneririm.