Doğaya duyduğu derin saygı ile doğanın bağrında münzevi bir hayatı seçişi ve hatta karavanda yaşamayı tercih etmiş olmasıyla; kitaplarında da aynı etkiyi görmek fazlasıyla mümkün. Yollardan, yolculuklardan, bitmemiş serüvenlerden ve hep yeniden başlanan hikayelerden oluşan hayatıyla; yaşamı yaşamayı hiç elden bırakmamış ama ölüm fikrini de asla göz ardı edemeden devam etmiş var olmaya (!) Bir söylentiye göre, Brautigan 20’li yaşlarında, bir polis karakolunun penceresine taş attığı için hastaneye gönderilmiş ve burada kendisine paranoyak-şizofren teşhisi konularak şok terapisi uygulanmıştır. Hiçbir zaman istediği okur kitlesine ulaşamayan ve hayatının sonuna doğru da elindeki kitleyi giderek kaybeden yazar; girdiği bunalımlardan ve ağır alkol tüketiminin buhranıyla intihar ederek yaşamına son vermiştir. (en azından varsayımlar bu yönde) Talihsiz bir kadın; aslında seyahat etmenin hayatı yaşamakla aynı kefeye konulmasıyla; yaşadıkça ve devam ettikçe yollarda olmaya, hikayeler biriktirmeye devam edeceksin mesajını veriyor bizlere. Kitapta intihar eden bir kadının sık sık hatırlatılması belki de yazarın bunu fikir olarak benimsemesi veya kendine kabullendirme çabasından ibarettir, ne de olsa bir şey insanın gözünün önünde olmaya devam ettikçe kabullenmesi daha kolay. Kitabı okurken yazarın psikolojisini hatta kara mizah ve hiciv içeren dilini fark ediyor; her daim heybesinde taşıdığı ölüm fikrine rağmen nasıl hayatla alay ettiğini fark ediyorsunuz. Bu serüveni de keyifle okudum, önümdeki yeni hayatlara doğru yol alarak .. “… yolculuğa devam ederken yaşamın kontrol edilemediği, hatta belki de öngörülemediği, planların ve alametlerinse kesinlikle söz konusu olmadığı gittikçe daha açık görülüyor.”

Talihsiz Bir KadınRichard Brautigan · Sel Yayıncılık · 2019194 okunma

·

283 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

•contra mundum•