Zevce'nin şu sözlerini anımsıyor musunuz: " Rab beni şölen evine götürdü ve aşkıyla sarhoş etti." ruhun çektiği acıların açıklaması işte budur. Bu ruhun kendisini Tanrı'nın ellerine terk edişi ve ona olan aşkı öylesine büyük ki, tek bir şeyi bilir ve ister durumdadır: Tanrı kendisini nasıl isterse öyle kullansın. Bana göre Tanrı bu durumdaki ruhlara tamamen kendisine ait olduklarını gösteren bir işaret verir. Buna onların üzerine mührünü basmış da diyebiliriz,ruh bunun nasıl yapıldığının farkında değildir.
Teresa de Ávila içimizdeki şato
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.