"Çocukken dolanık hale geldiğimiz için birbirimize aşık olmaktan başka çaremiz olmadığını mı söylüyorsun?" Bu annemin söylediğinden çok da farklı değildi.
Caleb başını iki yana salladı. "Hayır. Bence birbirimizi her tercih ettiğimizde daha dolanık hale geliyoruz. İster aynı odada olalım ister bilgisayarlarımızın başında ister bambaşka ülkelerde. Ben yalnızca senin beni tercih etmiş olduğuna güvendim."
Ne demek istediğini çok iyi anlamıştım. Dolanıklık da aşk gibi insanın başına gelen bir şey değildi. İnsanın tercih ettiği bir şeydi.
Elini elime aldım ve parmaklarımı parmaklarına geçirdim. "Nerede olursan olayım," dedim. "Hep seni tercih edeceğim."
Gülümsedi. "En azından bu evrende."
Sayfa 282Kitabı okudu
·
44 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.