Yalnızlığa ve Yokluğa...Bir kere gelmiş bulunduk,
O zaman önce Edip Cansever'in hayatından söz edelim. İstanbul doğumlu aslen Çankırı'lı şairimiz ortaokul ve liseyi İstanbul Erkek Lisesi’nde tamamlayarak Yüksek Ticaret Mektebi’ne kaydoldu. Aile dostları tarafından tanıştırıldığı Mefharet Hanım’la evlendi ve iki çocuğu oldu. Askerlikten sonra da Kapalıçarşı'da babadan kalma dükkanda turistik eşya ve halı ticareti yapmaya başladı. Fakat 1954 yılında Kapalıçarşı'da çıkan yangında dükkânının yanması üzerine asma katlı bir başka dükkâna geçti. Kapalıçarşı'da geçen 30 yıl ve bu zaman zarfında yazılan dokuz şiir kitabı... Son günlerini ise Bodrum' da geçirmiş, beyin kanaması sebebiyle ölmüştür.
Ha bir de Tomris Uyar'a beslediği platonik aşkı ile tanınır Edip abimiz her 15 Mart’ta, Tomris Uyar’ın doğum gününde, yeni bir şiir yazıp yayımlayarak aşkını tekrar tekrar ilan eden, en güzel şiirlerini onun yokluğuna yazan şairimiz.
Şiirlerinde genel olan tema yalnızlık ah be Edip abi hepimiz biraz yalnızız hem de kalabalıklar içinde yalnızız. Senin o meşhur masan var ya, ona yalnızlığı da ekliyelim olur mu? yer kaldıysa daha çok şey var eklenecek kaybolan umutlarımızı, yıkılan hayallerimizi, acılarımızı, yitip giden ömrümüzü v.s v.s ekliyelim işte ne varsa içimizi dolduran ne kadar yükümüz varsa alır senin masan, bir iki sallanır biter işte...
Edip Abinin yalnızlığına gönüllüyseniz, bir kaç alıntı bırakıp sizi mısralarda bırakayım.
Şiirle kalın...
***Gökyüzü karışıksa kuşların işi
Ya içim içime sığmıyorsa
Ne denir kötüdür insanların gidişi
***Bir telaş, bir kaçış, bir çırpınış
Akarsudan yapılmış bir ölüm gibi yaşamak.
***Hiçbir yere taşmıyorum, kendime sızıyorum yalnız
Ben dediğim koskocaman bir oyuk
Koltuğun üstünde, aynadaki yansıda
Bir oyuk! sofada, mutfakta, yatağımda
***Hiçbir dilde söylenmemiş
Hiçbir dilde yazılmamış
Sözler ve şarkılar içindeyim.
***Biliyor musun? az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var.
***Ne kalır benden geriye,
benden sonrası kalır.