Küçük Prens’in tek ihtiyacı bir arkadaştı. Belki adı gibi küçücük bir yüreği vardı ama o yüreği güzelliklerle dopdoluydu. Sorduğunuz sorulara asla cevap vermezdi. Ancak sorduğu soruların cevabını alma konusunda pek de ısrarcıydı. O, eşsiz bir ruhtu. Bedeni de ruhu gibi tüyden hafif olan ve başka bir gezegenden gelen küçük bir insanoğluydu…
