Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

“Otuz yıldır bu dükkânı işletiyorum. İyi ve kötü kristal ne olduğunu biliyorum, ticaretin bütün inceliklerini biliyorum. Dükkânıma, boyutlarına, müşterilerime alıştım. Kristal bardaklarla çay satacak olursan, iş daha da büyüyecek. O zaman da ben yaşama tarzımı değiştirmek zorunda kalacağım." "Peki, iyi bir şey değil mi bu?" "Kendi hayat tarzıma alıştım ben. Sen gelmeden önce, dostlarım, benim aksime değişirken, ”“işleri kötüye ya da iyiye giderken, burada zaman kaybettiğimi düşünüyordum. Bu da alabildiğine üzüyordu beni. Şimdi durumun böyle olmadığını biliyorum. Gerçekten de dükkân tam benim hayal ettiğim durumda şimdi. Değişmek istemiyorum, çünkü nasıl değişeceğimi bilmiyorum. Artık tam anlamıyla kendime alışmış durumdayım." Delikanlı ne diyeceğini bilmiyordu. Bunun üzerine konuşmasını sürdürdü yaşlı adam: "Benim için beklenmedik bir talih oldun, Tanrı'nın lütfu oldun. Şimdi eskiden bilmediğim bir şeyi biliyorum: Değeri bilinmeyen her lütuf felakete dönüşüyor. Artık hayattan bir şey beklemiyorum. Ama sen, şimdiye kadar aklıma bile getirmediğim zenginliklere ve ufuklara bakmaya zorluyorsun beni. Oysa, şimdi bunların neler olduğunu bildiğim, önümdeki büyük olanakları gördüğüm için, kendimi eskiden olduğundan daha kötü hissedeceğim. Çünkü her şeye sahip olacağımı biliyorum ve istemiyorum bunu." "İyi ki patlamış mısır satıcısına hiçbir şey söylememişim," diye düşündü delikanlı. Güneş batarken, bir süre daha nar”“işleri kötüye ya da iyiye giderken, burada zaman kaybettiğimi düşünüyordum. Bu da alabildiğine üzüyordu beni. Şimdi durumun böyle olmadığını biliyorum. Gerçekten de dükkân tam benim hayal ettiğim durumda şimdi. Değişmek istemiyorum, çünkü nasıl değişeceğimi bilmiyorum. Artık tam anlamıyla kendime alışmış durumdayım." Delikanlı ne diyeceğini bilmiyordu. Bunun üzerine konuşmasını sürdürdü yaşlı adam: "Benim için beklenmedik bir talih oldun, Tanrı'nın lütfu oldun. Şimdi eskiden bilmediğim bir şeyi biliyorum: Değeri bilinmeyen her lütuf felakete dönüşüyor. Artık hayattan bir şey beklemiyorum. Ama sen, şimdiye kadar aklıma bile getirmediğim zenginliklere ve ufuklara bakmaya zorluyorsun beni. Oysa, şimdi bunların neler olduğunu bildiğim, önümdeki büyük olanakları gördüğüm için, kendimi eskiden olduğundan daha kötü hissedeceğim. Çünkü her şeye sahip olacağımı biliyorum ve istemiyorum bunu.”
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.