kafka’yı iyi tanıyan insanlar onun bir “cam duvar”ın ardında yaşadığını düşünüyordu. kibarca gülümseyen, iyi bir dinleyici, sadık bir arkadaş ve bir şekilde erişilmez biri olarak orada duruyordu işte. komplekslerin ve nevrozların tuhaf bir karışımı ile, mesafelilik, zarafet, sukunet ve hatta kimi zaman da azizane bir intiba bırakıyordu.
Sayfa 26 - flaneurKitabı okudu
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.