Dalgasız Denizlerde Kumdan Fetvalar
Bu sabah çaylarımızı yudumlarken, gazetelerin en kuytu köşesinden iki renkli bir fotoğraf konuk olur evlerimize. Deniz mavisi bir gülümseyiş ve kapkara bir hüzünle damıtılmış gözler, sularda aksini görebilmek için çırpınan bir deli yürek. ve geçmişini ynutmamakta direkten bir kör çığlık. İntihar eden kaçıncı kadındır bu, kendine değilse bile karnındaki günahsız çocuğa acımadığı için lanetlediğimiz kaçıncı zühredir.
Haberde, sarı saçlı bir spiker, arkasında, yanıp sönen büyük kentin ışıkları ve tutkusunu yitirerek açan hercaimenekşeler... Üstümüzde günün yorgunluğu, duvarlarda varlığımızı belgeleyen fotoğraflar ve takvim sayfalarında günün yemekleri... O mahmurlukta, oturma odalarımızın avizrlerine sıçrayan kısacık, aceleye getirilmiş bir haber :
"Bu sabah, saat beş sularında, İstanbul intihar etti. Ayaklarına ve kollarına fetvalar bağlayarak kendini denize atan bu kadının, tam beş yüz yıldır hamile olduğu ve uzun zamandır da psikolojik tedavi gördüğü öğrenildi."
Sayfa 49 - evrensel kültür kitaplığı, mart 1994Kitabı okudu
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.