İnsan kırıldığı zaman içinde bir kapı daha kapatıyor. Ondan sonra dışarı çıkmaya çalışmak gün geçtikçe daha da zor oluyor.
Daha sonra her kapanan kapının ardında bir benlik bırakıyorsun. Ruhun hafifliyor da vücudun parçalar halinde geride kalıyor...
··
15,4bin görüntüleme
Kırıldığında bir daha her şeye tövbe eder ve o kapıyı kimse aşamaz . ( Kendi adıma )
Belki de o kapıların ardında değmeyecek insanları bırakıyordur kendini hapsetmekten çok...
Kapıların ardında kalanlar en başından beri o kapıdan içeri girmeyi hak etmeyenlerdi. Bazen çok fazla şans ya da fırsat sunarız böyle insanlara...
Kapanan kapıların ardındaki yaşam senin yaşamındır.. Her kapı açılışına izin verdiğin an birisi gelir içeri.. Anahtar senin elindedir, çilingiri de sensindir.. Bir gün o kapıdan içeri aldığın kişi seni kırdığında, sertçe kapatırsın kapıyı, onu da dışarıya atarak.. Bir daha o kapı nasıl açılır bilinmez bir muamma…
Sonra başka parçalar gelişiyor,yeni parcalarla başka bir sen oluyorsun...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.