Fârâbî'ye göre felsefe ile din Erdemli toplumda hayatın birbirini tamamlayan iki veçhesini oluşturmaktadır. Her Erdemli yönetimde toplumsal hayatın pratik boyutu, zorunlu olarak teorik bir arkaplana, hâlis ve kesin bilgiye dayanmaktadır ve bu da vahiy kaynaklıdır.