Allah Kur'an-ı "Âyetleri iyiden iyiye düşünülsün, temiz akıl sahiplerince ibret alınsın" diye bir ilim irfan kaynağı olarak göndermiştir.
Bunun için İlk Müslümanlar hem öğreniyor, hem de ibret alıp uyguluyorlardi. Teyp veya papağan durumuna düşmek istemiyorlardı. Beş âyet ezberlemişlerse, mânasını iyice anlayıp uygulamadan diğerlerini ezberlemeye yanaşmiyorlardı. İbn-i Ömer güçlü hafızası ve zekasına rağmen Bakara suresini ezberlemek için tam sekiz sene beklemişti. Onların dünyasında bilinen, ezberlenen şey yaşanan gerçekti . Hem öğreniyor, hem uyguluyorlardi. Bunun içindir ki Bakara ve Âl-i İmran suresini bilenler bile onların gözünde çok büyüktü, değerliydi. Bu anlayışve bu duyguyla öğreniyor, öğretiyorlardı.
Sayfa 63Kitabı okudu
·
58 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.