"Ve dünya, zaman zaman, içi yengeç kaynayan bir sepeti andırıyor. Komşumuzu ısırıyoruz ama aynı anda o da bizi ısırıyor, bu kargaşa içinde aslında biz kendimizi ısırmış oluyoruz. Canımız ne kadar çok yanarsa, birbirimizi o kadar çok sıkıştırıyoruz. Benim canımı yakıyor, diyoruz, ben de onun bacağını koparacağım. Gel gelelim, kendimizi sakatlıyoruz!"
Sayfa 109 - İlk Baskı, 2004, Can YayınlarıKitabı okudu
·
164 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.